Cosmetische verpakkingsmaterialen zijn voornamelijk plastic, glas en papier. Tijdens het gebruik, de verwerking en de opslag van kunststoffen wordt door verschillende externe factoren zoals licht, zuurstof, hitte, straling, geur, regen, schimmels, bacteriën enz. de chemische structuur van kunststoffen vernietigd, waardoor hun eigenschappen verloren gaan. originele uitstekende eigenschappen. Dit fenomeen wordt over het algemeen veroudering genoemd. De belangrijkste manifestaties van plastische veroudering zijn verkleuring, veranderingen in fysieke eigenschappen, veranderingen in mechanische eigenschappen en veranderingen in elektrische eigenschappen.
1. Achtergrond van plastische veroudering
In ons leven worden sommige producten onvermijdelijk blootgesteld aan licht, en het ultraviolette licht in zonlicht, in combinatie met hoge temperaturen, regen en dauw, zal ervoor zorgen dat het product verouderingsverschijnselen ervaart zoals krachtverlies, barsten, loslaten, dofheid, verkleuring en poederen. Zonlicht en vochtigheid zijn de belangrijkste factoren die materiaalveroudering veroorzaken. Zonlicht kan ervoor zorgen dat veel materialen worden afgebroken, wat verband houdt met de gevoeligheid en het spectrum van de materialen. Elk materiaal reageert anders op het spectrum.
De meest voorkomende verouderingsfactoren voor kunststoffen in de natuurlijke omgeving zijn hitte en ultraviolet licht, omdat de omgeving waaraan plastic materialen het meest worden blootgesteld hitte en zonlicht (ultraviolet licht) is. Het bestuderen van de veroudering van kunststoffen veroorzaakt door deze twee soorten omgevingen is van bijzonder belang voor de daadwerkelijke gebruiksomgeving. De verouderingstest kan grofweg in twee categorieën worden verdeeld: blootstelling aan de buitenlucht en versnelde verouderingstest in het laboratorium.
Voordat het product op grote schaal wordt gebruikt, moet een lichtverouderingsexperiment worden uitgevoerd om de verouderingsbestendigheid ervan te beoordelen. Bij natuurlijke veroudering kan het echter enkele jaren of zelfs langer duren voordat de resultaten zichtbaar zijn, wat uiteraard niet in overeenstemming is met de daadwerkelijke productie. Bovendien zijn de klimatologische omstandigheden op verschillende plaatsen verschillend. Hetzelfde testmateriaal moet op verschillende plaatsen worden getest, wat de testkosten aanzienlijk verhoogt.
2. Blootstellingstest buitenshuis
Directe blootstelling buitenshuis verwijst naar directe blootstelling aan zonlicht en andere klimatologische omstandigheden. Het is de meest directe manier om de weersbestendigheid van kunststofmaterialen te evalueren.
Voordelen:
Lage absolute kosten
Goede consistentie
Eenvoudig en gemakkelijk te bedienen
Nadelen:
Meestal een zeer lange cyclus
Mondiale klimaatdiversiteit
Verschillende monsters hebben verschillende gevoeligheid in verschillende klimaten
3. Testmethode voor versnelde veroudering in het laboratorium
Laboratoriumverouderingstests met licht kunnen niet alleen de cyclus verkorten, maar hebben ook een goede herhaalbaarheid en een breed toepassingsbereik. Het wordt gedurende het hele proces in het laboratorium uitgevoerd, zonder rekening te houden met geografische beperkingen, en is eenvoudig te bedienen en heeft een sterke beheersbaarheid. Door de daadwerkelijke verlichtingsomgeving te simuleren en kunstmatige versnelde lichtverouderingsmethoden te gebruiken, kan het doel van het snel evalueren van de materiaalprestaties worden bereikt. De belangrijkste gebruikte methoden zijn de verouderingstest met ultraviolet licht, de verouderingstest met xenonlampen en de veroudering met koolstofbooglicht.
1. Xenon-lichtverouderingstestmethode
De Xenon-lampverouderingstest is een test die het volledige zonlichtspectrum simuleert. De Xenon-lampverouderingstest kan in korte tijd een natuurlijk kunstmatig klimaat simuleren. Het is een belangrijk middel om formules te screenen en de productsamenstelling te optimaliseren in het proces van wetenschappelijk onderzoek en productie, en het is ook een belangrijk onderdeel van de inspectie van de productkwaliteit.
Testgegevens over veroudering van Xenon-lampen kunnen helpen bij het selecteren van nieuwe materialen, het transformeren van bestaande materialen en het evalueren van de manier waarop veranderingen in formules de duurzaamheid van producten beïnvloeden
Basisprincipe: De testkamer voor xenonlampen gebruikt xenonlampen om de effecten van zonlicht te simuleren, en gebruikt gecondenseerd vocht om regen en dauw te simuleren. Het geteste materiaal wordt voor het testen in een cyclus van afwisselend licht en vocht bij een bepaalde temperatuur geplaatst en kan in een paar dagen of weken de gevaren reproduceren die zich maanden of zelfs jaren buitenshuis voordoen.
Testtoepassing:
Het kan overeenkomstige omgevingssimulaties en versnelde tests voor wetenschappelijk onderzoek, productontwikkeling en kwaliteitscontrole bieden.
Het kan worden gebruikt voor de selectie van nieuwe materialen, verbetering van bestaande materialen of evaluatie van de duurzaamheid na veranderingen in de materiaalsamenstelling.
Het kan goed de veranderingen simuleren die worden veroorzaakt door materialen die onder verschillende omgevingsomstandigheden aan zonlicht worden blootgesteld.
2. Testmethode voor veroudering door UV-fluorescerend licht
De UV-verouderingstest simuleert voornamelijk het afbraakeffect van UV-licht in zonlicht op het product. Tegelijkertijd kan het ook de schade reproduceren die wordt veroorzaakt door regen en dauw. De test wordt uitgevoerd door het te testen materiaal bloot te stellen aan een gecontroleerde interactieve cyclus van zonlicht en vocht, terwijl de temperatuur wordt verhoogd. Om zonlicht te simuleren worden ultraviolette fluorescentielampen gebruikt, maar ook de invloed van vocht kan worden gesimuleerd door condensatie of sproeien.
De fluorescerende UV-lamp is een lagedrukkwiklamp met een golflengte van 254 nm. Door de toevoeging van fosforcoëxistentie om het om te zetten in een langere golflengte, hangt de energieverdeling van de fluorescerende UV-lamp af van het emissiespectrum dat wordt gegenereerd door de fosforcoëxistentie en de diffusie van de glazen buis. Fluorescentielampen worden meestal onderverdeeld in UVA en UVB. De toepassing van de materiaalblootstelling bepaalt welk type UV-lamp moet worden gebruikt.
3. Testmethode voor lichte veroudering van de koolstofbooglamp
Koolbooglamp is een oudere technologie. Het koolstofbooginstrument werd oorspronkelijk gebruikt door Duitse synthetische kleurstofchemici om de lichtechtheid van geverfd textiel te evalueren. Koolbooglampen zijn onderverdeeld in gesloten en open koolbooglampen. Ongeacht het type koolstofbooglamp is het spectrum behoorlijk verschillend van het spectrum van zonlicht. Vanwege de lange geschiedenis van deze projecttechnologie werd deze apparatuur gebruikt bij de aanvankelijke verouderingstechnologie voor kunstlichtsimulatie, dus deze methode is nog steeds te zien in eerdere normen, vooral in de vroege normen van Japan, waar koolstofbooglamptechnologie vaak als kunstlicht werd gebruikt. verouderingstestmethode.
Posttijd: 20 augustus 2024